De geschiedenis van het scheermes is niet kort. Zolang mensen haar laten groeien, zijn ze op zoek geweest naar manieren om het af te scheren, wat hetzelfde is als zeggen dat mensen altijd hebben geprobeerd een manier te vinden om hun haar te scheren.

De oude Grieken schoren zich om niet op barbaren te lijken. Alexander de Grote geloofde dat bebaarde gezichten een tactisch nadeel opleverden in de strijd, omdat tegenstanders het haar konden vastgrijpen. Wat de reden ook mag zijn, de komst van het originele scheermes kan teruggaan tot de prehistorie, maar dat gebeurde pas veel later, in de 18e eeuw.^theeuw in Sheffield, Engeland, dat de geschiedenis van het scheermes zoals we die nu kennen echt begon.

In de 18e en 19e eeuw stond Sheffield bekend als de bestekhoofdstad van de wereld, en hoewel we over het algemeen het mixen van bestek en scheergerei vermijden, was het ook de plek waar het moderne scheermes werd uitgevonden. Toch waren deze scheermessen, hoewel ongetwijfeld beter dan hun voorgangers, nog steeds enigszins log, duur en moeilijk te gebruiken en te onderhouden. Scheermessen waren in die tijd voor het grootste deel nog steeds het instrument van professionele kappers. Toen, eind 19^theeuw veranderde alles door de introductie van een nieuw type scheermes.

De eerste veiligheidsscheermessen werden in 1880 in de Verenigde Staten geïntroduceerd. Deze vroege veiligheidsscheermessen waren eenzijdig en leken op een kleine schoffel, en ze hadden een stalen beschermkap langs één rand om te beschermen tegen snijwonden. Vervolgens introduceerde koning C. Gillette in 1895 zijn eigen versie van het veiligheidsscheermes, met als belangrijkste verschil de introductie van een wegwerpbaar, dubbelzijdig scheermesje. De mesjes van Gilette waren goedkoop, zo goedkoop zelfs dat het vaak duurder was om de mesjes van de oude veiligheidsscheermessen te onderhouden dan om nieuwe mesjes te kopen.