De geschiedenis van het scheermes is niet kort. Zolang mensen haar hebben, zijn ze op zoek geweest naar manieren om het af te scheren, wat erop neerkomt dat mensen altijd al een manier hebben gezocht om hun haar te scheren.

De oude Grieken scheerden zich om er niet als barbaren uit te zien. Alexander de Grote geloofde dat bebaarde gezichten een tactisch nadeel vormden in de strijd, omdat tegenstanders zich aan het haar konden vastgrijpen. Wat de reden ook was, de uitvinding van het originele scheermes dateert uit de prehistorie, maar het duurde nog veel langer, tot de 18e eeuw, voordat het scheermes daadwerkelijk werd gebruikt.^thIn de 19e eeuw in Sheffield, Engeland, begon de geschiedenis van het scheermes zoals we die vandaag kennen.

In de 18e en 19e eeuw stond Sheffield bekend als de bestekhoofdstad van de wereld, en hoewel we over het algemeen liever geen zilverwerk en scheergereedschap combineren, werd daar ook het moderne scheermes uitgevonden. Deze scheermessen waren weliswaar onbetwist beter dan hun voorgangers, maar nog steeds wat onhandig, duur en moeilijk te gebruiken en te onderhouden. In die tijd waren scheermessen vooral het gereedschap van professionele barbiers. Toen, aan het einde van de 19e eeuw,^thIn de 21e eeuw veranderde de introductie van een nieuw type scheermes alles.

De eerste veiligheidsscheermesjes werden in 1880 in de Verenigde Staten geïntroduceerd. Deze vroege scheermesjes waren enkelzijdig en leken op een kleine schoffel. Ze hadden een stalen beschermrand aan één kant om snijwonden te voorkomen. In 1895 introduceerde King C. Gillette zijn eigen versie van het veiligheidsscheermes, met als belangrijkste verschil de introductie van een wegwerpbaar, dubbelzijdig scheermesje. De mesjes van Gillette waren goedkoop, zo goedkoop zelfs dat het vaak duurder was om de mesjes van de oude scheermesjes te onderhouden dan om nieuwe te kopen.