Als je denkt dat de strijd van mannen om gezichtshaar te verwijderen modern is, dan hebben we nieuws voor je. Er is archeologisch bewijs dat mannen zich in de late steentijd schoren met vuursteen-, obsidiaan- of clamshell-scherven, of zelfs clamshells gebruikten als een pincet. (Ouch.)
Later experimenteerden mannen met bronzen, koperen en ijzeren scheermessen. De rijken hadden misschien een persoonlijke kapper in dienst gehad, terwijl de rest van ons de kapperszaak zou hebben bezocht. En vanaf de Middeleeuwen bezocht u misschien ook de kapper als u een operatie, aderlating of het trekken van tanden nodig had. (Twee vliegen, één steen.)

In recentere tijden gebruikten mannen het stalen open scheermes, ook wel de ‘moordenaar’ genoemd, omdat… nou ja, het voor de hand liggende. Het mesachtige ontwerp betekende dat het moest worden geslepen met een wetsteen of leren riem, en het gebruik ervan vereiste aanzienlijke vaardigheid (om nog maar te zwijgen van een laserachtige scherpstelling).

WAAROM ZIJN WE EERST BEGONNEN MET SCHEREN?
Om allerlei redenen, zo blijkt. De oude Egyptenaren schoren hun baarden en hoofden, mogelijk vanwege de hitte en waarschijnlijk als een manier om luizen op afstand te houden. Hoewel het als ongemanierd werd beschouwd om gezichtshaar te laten groeien, droegen de farao's (zelfs sommige vrouwelijke) valse baarden in navolging van de god Osiris.

Scheren werd later door de Grieken overgenomen tijdens het bewind van Alexander de Grote. De praktijk werd algemeen aangemoedigd als een defensieve maatregel voor soldaten, waardoor werd voorkomen dat de vijand hun baard vastpakte in man-tegen-man-gevechten.

FASHION STATEMENT OF FAUX PAS?
Mannen hebben sinds het begin der tijden een haat-liefdeverhouding met gezichtshaar. Door de jaren heen zijn baarden gezien als onverzorgd, knap, een religieuze noodzaak, een teken van kracht en mannelijkheid, ronduit vies, of een politiek statement.

Tot Alexander de Grote knipten de oude Grieken hun baard alleen in tijden van rouw. Aan de andere kant hadden jonge Romeinse mannen rond 300 voor Christus een 'eerste scheerbeurt'-feest om hun naderende volwassenheid te vieren, en lieten ze alleen hun baard groeien tijdens de rouw.

Rond de tijd van Julius Caesar imiteerden Romeinse mannen hem door hun baard uit te trekken, en vervolgens bracht Hadrianus, de Romeinse keizer van 117 tot 138, de baard weer in stijl.

De eerste vijftien Amerikaanse presidenten hadden geen baard (hoewel John Quincy Adams en Martin Van Buren een aantal indrukwekkende schaapskoteletten droegen). Vervolgens werd Abraham Lincoln, eigenaar van de beroemdste baard aller tijden, gekozen. Hij zette een nieuwe trend in gang: de meeste presidenten die hem volgden hadden gezichtshaar, tot Woodrow Wilson in 1913. En sindsdien zijn al onze presidenten gladgeschoren. En waarom niet? Scheren heeft een lange weg afgelegd.